اثر روحي و اخلاقي گريه بر امام حسين(ع)
***
گريه بر خوبان اثر روحي در افراد دارد که نوعي بازدارندگي از ظلم بر ديگران و به خصوص خوبان و نيز نيرويي بازدارنده در فرد ايجاد مي شود تا از تبديل شدن به يک فرد ضد ارزش و خوبي ها، مانع شود.
مسلما بي جهت نيست که پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند که بر مثل جعفر بايد گريه کن ها گريه کنند؛ اما اين سخن، براي چيست؟
چرا بايد گريه کردن بر خوبان تاريخي و هميشگي شود؟
به نظر مي رسد دليل آن اين است که خوبي ها بمانند، و در خاطر تاريخ ثبت شده و مدام ياد آوري شود که ارزشها کدام است و ضد ارزش ها کدام؛ و به هوش باشيم که مبادا از کساني باشيم که ارزش را ذبح مي کنند.
نيز گفته شده، به اين مضمون که ما براي لطف به امام حسين عليه السلام، نمي رويم عزاداري کنيم؛ بلکه کارکرد اين عزاداري براي خود ما لازم است.
بله اين بيان درست است؛ تبيين آن اينگونه مي تواند باشد که ما هر سال اين عزاداري را تکرار مي کنيم تا اينکه شايد به فردي اخلاقي تبديل شويم، براي اين که ظلم را از همه زواياي زندگي مان پاک کنيم، براي اين که به انسانيت احترام بگذاريم، براي اينکه عشق بازي با خدا را از حسين عليه السلام بياموزيم، براي اينکه براي خدا شدن را به عينه ببينم؛ و بدانيم که زماني چنين افراد والايي بودند؛ و حال، اين عزاداري ها، باعث مي شود اين همه ارزشهاي گرانقدر انساني، در ميان بحبوحه ماديات و ژستها و تکبرهاي مختلف دنيوي، هيچ گاه به فراموشي سپرده نشود.
عزاداري بر حسين عليه السلام، حسيني که سراسر رنگ خداست و از آن محمد مصطفي صلي الله عليه و آله وسلم است، خوبي ها را يادآوري مي کند.
يکي از صحنه هاي کربلا نمايش عشق حسين عليه السلام به خداست و براي او بودن اوست؛ اينها همه کلاس درس انسان شدن است.
درباره این سایت